کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، آموزگار ابتدایی دوره دوم ابتدایی،اداره آموزش و پرورش شهرستان فراشبند،فراشبند،ایران.
چکیده
مقدمه‌و هدف: ارتباط یکی از اساسی ترین مهارت هایی است که می‌توان به آن اندیشید و یکی از مهم ترین زمینه‌های سلامت زندگی اجتماعی و منشأ فرهنگ و به عنوان زمینه و مبنای حرکت و ارتقای انسانی است که اگر ویروسی شود، بی شک پایه ی اصلی زندگی می لغزد و رضایت از آن محو می شود. هدف کلی از انجام پژوهش حاضر بهبود مهارت ارتباط مؤثر در بین دانش آموزان مد نظر بوده است. در راستای تحقق هدف اصلی دلایل رفتارهای ناهنجار دانش آموزان و روش هایی جهت کاهش رفتارهای ناهنجار دانش-آموزان بررسی می شود. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی با راهبرد اقدام پژوهی انجام شده است. ابزار پژوهش شامل مصاحبه و مشاهده است. یافته ها: بر اساس یافته های به دست آمده، عوامل مؤثر در مهارت های ارتباطی به عوامل مربوط به فقدان وقت گذاشتن برای اوقات فراغت کودکان و نوجوانان، توجه بیش از اندازه و وقت گذاشتن در شبکه‌های مجازی، فقدان سواد رسانه در انتخاب کانال-ها و شبکه های مجازی مناسب، توجه بیش از حد به آموزش و درس دانش آموزان (کودکان و نوجوانان) و توجه کمتر به پرورش و تربیت آنها و محصور شدن در شبکه های مجازی و ماهواره ای تقسیم شد. بحث ونتیجه گیری: یافته های این مطالعه می تواند در کاهش چالش های پیش روی والدین، معلمین و مسئولین تربیتی موثر باشد. معلمین و مسئولین امر تعلیم و تربیت با الگوسازی مناسب در زمینه ی نحوه ی بکارگیری ارتباط مؤثر، بسترمستعدی جهت آموزش عینی تر، فراهم سازند.
)